I'm still alive!!

Hoi lieve allemaal!

Aangezien mijn laatste post uit de ijstijd in Ankara stamt, en ik momenteel toch echt in het volle zonnetje aan het water in Istanbul zit, leek mij de tijd wel weer daar voor een nieuw verslag. Ik weet dat ook mijn FB een geliefd medium is om me te volgen, maar ik ben een beetje bang voor het eenzijdige beeld dat mijn profiel schept.. Natuurlijk pik ik wel eens een feestje hier en daar mee, maar ik spendeer toch ook echt veel tijd op de universiteit..

’s Ochtends begint het met een grote verse sju en een simit op de hoek van de campus (voor zo’n 1.50,-), om me vervolgens in de klas te settelen. Vervolgens is er altijd wel een lunch afspraak waar je verwacht wordt op te dagen. Gevolgd door een studie-afspraak; deze kan variëren van de bieb (in hoge nood rondom de midterms), tot de Starbucks, tot het grote grasveld of de talrijke bankjes op de campus. Vaak met een prachtig uitzicht op de Bosporus (de grote rivier dwars door Istanbul die het Aziatische continent van het Europese continent scheidt). Mijn universiteit staat daarbij bekend om zijn prachtige locatie, op een heuvel direct aan deze Bosporus. En daarnaast is het misschien ook wel leuk om te vermelden dat het de bekendste en meest prestigieuze universiteit in Turkije is; maar 0.1% van de Turkse studenten krijgt toegang tot deze universiteit. Dus ook in de avonden is deze serieuze studente vaak nog rondom de campus te vinden. De buurt waarin mijn universiteit zich bevindt kent namelijk talrijke cafés en restaurantjes, waarbij een geheel verzorgd diner voor zo’n 4 euro toch echt de motivatie wegneemt om te koken (sorry pap, mam, toekomstige echtgenoot.. ooit word ik een keukenprinsesje, heus!) Gelukkig werpt deze motivatie en toewijding wel z’n vruchten af, op al m’n midterms van de afgelopen twee weken heb ik boven gemiddeld gescoord. En mag ik het nu een beetje op een sarcastische manier brengen, eigenlijk is het allemaal waar. Ik ben veel op, en rondom, de universiteit. Ik volg klassen, ik studeer, en ik heb vooral heel erg veel plezier.

Met m’n zonnebrilletje en m’n hakken trotseer ik alle heuvels op de uni, en alle heuvels in Istanbul. Want ik kan jullie wel vertellen, Istanbul is niet vlak. Elke ochtend mag ik een enorme heuvel beklimmen om bij de bus stop te komen. De supermarkt ligt enkel twee straten verderop, maar dan wel weer zo’n 50 meter lager. Nog twee straten verderop en 50 meter later zit ik rechtstreeks aan de Bosporus. Soms huppel ik naar beneden in de ochtend, ga ik langs de Starbucks voor een chai tea latte en een sandwich, om me vervolgens op een bankje aan het water te nestelen. Als ik op deze momenten de stad in me opneem, voel ik me intens gelukkig. Istanbul is groot, Istanbul is machtig, het bruist en het leeft, en toch overweldigt het me niet. Deze stad heeft meer inwoners dan heel Nederland, en ik woon in hartje centrum. Ik passeer elke dag het grootste plein van Istanbul, en toch voelt het niet anders dan alsof ik het dorpsplein in Wijchen oversteek. Ik voel me hier als een vis in het water. Ik mis m’n familie, vrienden en collega’s thuis, maar ben tegelijkertijd omringt met geweldige mensen hier. Istanbul heeft alles; van een bruisend stads- en nachtleven tot spotgoedkope lokale markten en ambachtelijke bakkers op elke hoek. En dit alles voorzien van een vleugje duizend-en-één-nacht (om mijn idyllische praatje dan maar compleet af te maken).

Ik zal het niet te lang houden verder. Op het moment ligt Rebecca naast mij te slapen, gesloopt van een dagje de ultieme toerist uithangen. Ik kijk er enorm naar uit om het weekend hier met haar door te brengen. Vervolgens vlieg ik as maandag naar Antalya voor een midweekje. Op zaterdag vlieg ik dan weer terug, om vervolgens het weekend met m’n ouders en Bob en Jesse door te brengen. En wanneer zij dan weer vertrekken op woensdag, vlieg ik op donderdagavond naar Cyprus om daar het volgende weekend door te brengen.

Wat kan ik zeggen.. Het leven lacht me toe, en ik lach vol overtuiging terug.

Ik hoop van harte dat thuis ook alles goed met iedereen gaat!

Op vele verzoek onderstaand ook nog mijn nieuwste adres. Mocht het jullie ontgaan zijn, ik ben inmiddels ook al een keer verhuisd in Istanbul!

Cihangir mahallesi
Pürtela sokak
Candan apartment n.45
daire 10
34433 beyoglu
Istanbul

Tot eind juni allemaal!